Numery kont bankowych wszystkich instytucji w Polsce konstruowane są na takim samym schemacie. W związku z tym bardzo łatwo można sprawdzić, w którym banku został otworzony rachunek. Opisujemy, jak to zrobić.

• Z czego składa się numer konta bankowego?
• Jak rozpoznać po numerze bankowym, który to bank?
• Jak ułatwić sobie identyfikację konta bankowego?
• Jak sprawdzić, kto jest właścicielem danego rachunku?

Z czego składa się numer konta bankowego?

Omawiając kwestie sprawdzenia przynależności rachunku bankowego do danego banku, warto na początku przyjrzeć się, z jakich elementów składa się numer rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego. Konta bankowe wymienione w rankingu Bankier.pl mogą mieć nadane numery w formie NRB oraz IBAN. Pierwszy z nich to polski standard zapisów, składa się z następujących elementów:

• suma kontrolna – 2 cyfry nadawane zgodnie z algorytmem IBAN (A),
• numer instytucji – 4 cyfry nadawane przez bank centralny do identyfikacji banku (B),
• ID oddziału wraz z cyfrą kontrolną – 4 cyfry nadawane przez bank centralny do identyfikacji banku (C),
• numer rachunku klienta – 16 cyfr (D).

Schemat: AA BBBB CCCC DDDDDDDDDDDDDDDD (wyróżnione cyfry odpowiadają za identyfikację banku).

Standard IBAN stanowi podstawę do dokonywania transakcji międzynarodowych. W tym przypadku polski NRB poprzedzany jest kodem kraju PL. Oznacza to, że numer konta musi zawierać 28 znaków. Kody krajów obowiązują na całym świecie i są ujednolicone. Przykładowo w Austrii obowiązuje kod AT, Australii – AU, Irlandii – IE, Meksyku – MX, na Węgrzech – HU, w Wielkiej Brytanii – GB, we Włoszech – IT. Warto podkreślić,  że na świecie liczba znaków znajdująca się w numerze rachunku nie jest taka sama. Waha się od 15 do 32. Może składać się z samych cyfr, jak i cyfr oraz liter (oprócz kodu IBAN) w różnych konfiguracjach.

Jak rozpoznać po numerze bankowym, który to bank?

Posiadając numer bankowy danej osoby, można bez najmniejszego problemu sprawdzić, w jakim banku posiada ona rachunek. Pod uwagę należy wziąć numer instytucji, czyli od 3. do 6. cyfry w numerze konta. Poniżej przedstawiamy numery instytucji dla banków w Polsce:

• 1010 – Narodowy Bank Polski,
• 1020 – PKO BP,
• 1030 – Bank Handlowy (Citi Handlowy),
• 1050 – ING Bank Śląski,
• 1090 – Santander Bank Polska,
• 1130 – Bank Gospodarstwa Krajowego,
• 1140 – mBank,
• 1160 – Bank Millennium,
• 1240 – Bank Pekao SA,
• 1320 – Bank Pocztowy,
• 1540 – Bank Ochrony Środowiska,
• 1580 – Mercedes-Benz Bank Polska,
• 1610 – SGB Bank,
• 1680 – Plus Bank,
• 1840 – Societe Generale,
• 1870 – Nest Bank,
• 1890 – Pekao Bank Hipoteczny,
• 1910 – Deutsche Bank Polska,
• 1930 – Bank Polskiej Spółdzielczości,
• 1940 – Credit Agricole Bank Polska,
• 2030 – BNP Paribas Polska,
• 2120 – Santander Consumer Bank,
• 2150 – mBank Hipoteczny,
• 2160 – Toyota Bank Polska,
• 2190 – DNB Bank Polska,
• 2480 – Getin Noble Bank,
• 2490 – Alior Bank,
• 2690 – PKO Bank Hipoteczny,
• 2780 – ING Bank Hipoteczny,
• 2870 – Bank Nowy BFG.

Jak można zauważyć, do identyfikacji banków konieczne są zazwyczaj jedynie cyfry od 3. do 5. rachunku bankowego, ponieważ ostania to zero. Należy jednak podkreślić, że przyjęto 4-cyfrowy standard, gdyż jest on wykorzystywany do rozpoznawania banków spółdzielczych. Liczba zaczyna się on od 80 lub 81 i kolejne 2 cyfry są znacznikiem oddziału.

Analizując kwestie rozpoznania przynależności numeru konta do określonego banku, warto zaznaczyć, że nie dysponujemy zunifikowanym systemem na całym świecie, tak jak w przypadku kodów IBAN, dlatego nie sposób w szybki i łatwy sposób określić, w jakim banku zostało założone konto zagraniczne.

Ponadto nie istnieje możliwość sprawdzenia, czy dany rachunek jest kontem osobistym, czy firmowym na podstawie numeru konta; jest to rozróżniane na podstawie algorytmów stosowanych przez bank. Można jednak z powodzeniem za pomocą powyższych kodów sprawdzić, w jakim banku dane konto zostało założone – działają one dla obydwóch rodzajów rachunków.

Jak ułatwić sobie identyfikację konta bankowego?

Jak widać, sprawdzenie przynależności rachunku bankowego do danej instytucji nie jest trudne. Należy jedynie mieć przy sobie powyższy wykaz. W przypadku braku dostępu do tabeli skorzystać można z narzędzi dostępnych w sieci. Istnieje wiele stron internetowych, które po podaniu numeru rachunku bankowego w mgnieniu oka sprawdzają, w jakim banku konto zostało założone. Z tego typu wyszukiwarki można skorzystać np. na stronie NBP. Ponadto dokonując przelewu w serwisach transakcyjnych oraz aplikacjach bankowych, automatycznie pokazują one, w jakim banku prowadzony jest określony rachunek. Dzięki temu możliwe jest sprawdzenie, w jakim oddziale założone zostało konto, przez co mamy szansę dokładniejszego zweryfikowania czy przelewamy środki właściwej osobie, gdy znamy jej miejsca zameldowania lub zamieszkania.

Jak sprawdzić, kto jest właścicielem danego rachunku?

Warto podkreślić, że podczas dokonywania przelewu do określonej osoby nie ma obowiązku podawania jej pełnych danych osobowych – tj. imię, nazwisko, adres zamieszkania. Zniesiono to za sprawą ustawy z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych. W związku z tym, a także ustawą prawa bankowego i RODO, nie ma możliwości zweryfikowania właściciela konta, na które przelewane są środki, gdy on sam nie podał takich informacji. Jest to uważane za dane wrażliwe. Banki zobowiązane są jedynie do udostępniania tych informacji sądom oraz policji, w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa. Warto podkreślić, że obawiając się, czy środki nie są przelewane oszustowi, można wpisać w wyszukiwarkę numer konta – użytkownicy Internetu przestrzegają się przed nieuczciwymi kontrahentami i sprzedawcami na forach.

Brak szans na sprawdzenie kto jest właścicielem określonego rachunku, może przysporzyć wielu kłopotów, zwłaszcza gdy środki zostaną przelane na niewłaściwe konto lub otrzymano je z nieznanego źródła. W drugiej sytuacji istnieje jednak możliwość zweryfikowania nadawcy za pomocą wyciągu bankowego – dane nadawcy przelewów pomiędzy kontami bankowymi są w nich podawane. Rachunki prowadzone w Polsce nie umożliwiają dokonywania anonimowych przelewów.